Ανακλάσεις από τα 50 000 σύρματα του KLOE

Ενας ευρυγώνιος φακός συλλαμβάνει τον πελώριο κυλινδρικό όγκο του "θαλάμου τροχιών" του ανιχνευτή KLOE, ο οποίος έχει σχεδιαστεί για την έρευνα της ελάχιστης διαφοράς που παρουσιάζεται μεταξύ ύλης και αντιύλης. Η διαφορά αυτή εμφανίζεται στην διάσπαση των αφόρτιστων σωματιδίων που ονομάζονται σωματίδια-Κ (καόνια). Πιο συγκεκριμένα, το KLOE πρέπει να είναι ικανό να αναγνωρίζει, από τις τροχιές τους, φορτισμένα σωματίδια που παράγονται κατά τη διάσπαση του Καονίου ( το οποίο δεν  "αφήνει" τροχιά). Ακριβώς, ο θάλαμος τροχιών αποτυπώνει τις τροχιές των φορτισμένων σωματιδίων από τον ιονισμό που αυτά προκαλούν στο αέριο ήλιο που περιέχει ο θάλαμος. Τα σύρματα, που γυαλίζουν στην εικόνα, καλύπτουν όλο το μήκος του θαλάμου και "μαζεύουν" τα ηλεκτρικά σήματα που οφείλονται στον ιονισμό.
Ο χρόνος ζωής του ουδέτερου Καονίου (όπως και όλων των σωματιδίων που διασπώνται) δεν είναι σταθερός και επομένως, το μήκος της αόρατης τροχιάς του μεταβάλλεται. Ο θάλαμος, για να είναι σίγουρο ότι και οι πιο αργές διασπάσεις των Καονίων θα γίνουν στο εσωτερικό του, έχει μήκος 4 μέτρα, διάμετρο 3 μέτρα και διαπερνάται από 50 000  σύρματα. Η φωτογραφία δείχνει το θάλαμο κατά τη διάρκεια κατασκευής του. Οταν ολοκληρωθούν και τα άλλα τμήματα του ανιχνευτή, ο τελευταίος θα καλύψει το σωλήνα της δέσμης του νέου επιταχυντή ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων DAPHNE στο Ιταλικό Εθνικό Εργαστήριο του Φρασκάτι (Laboratori Nazionali di Frascati). Κατά τη σύγκρουση των ηλεκτρονίων με τα ποζιτρόνια (αντι-ηλεκτρόνια) στην καρδιά του ανιχνευτή, δημιουργούνται τα λεγόμενα σωματίδια φ, τα οποία με τη σειρά τους διασπώνται και πολλές φορές παράγουν Καόνια.

(Δείτε, επίσης, τη σχετική φωτογραφία)

Credit: KLOE experiment