]

Τα πειράματα του LEP

Ο Μεγάλος Επιταχυντής Συγκρουόμενων Δεσμών Ηλεκτρονίων Ποζιτρονίων (Large Electron Positron Collider, LEP) με περίμετρο 27 χιλιομέτρων, είναι η μεγαλύτερη μηχανή του κόσμου. Εγκαταστημένος βαθιά μέσα στη γη, ο LEP οδηγεί σε σύγκρουση ηλεκτρόνια με ποζιτρόνια, τα ισοδύναμά τους σωματίδια αντιύλης, μέσα σε τέσσερις τεράστιους ανιχνευτές:

ALEPH

DELPHI

OPAL

οι οποίοι μελετούν τις ηλεκτρομαγνητικές και ασθενείς δυνάμεις με μεγάλη λεπτομέρεια. Καθένας από τους ανιχνευτές έχει βελτιστοποιηθεί διαφορετικά, ώστε να μελετήσει διαφορετικά θέματα της φυσικής.

Ο LEP σχεδιάστηκε για να μελετήσει την ασθενή δύναμη, το μηχανισμό που δίνει «καύσιμα» στον ήλιο και είναι υπεύθυνος για κάποιες μορφές φυσικής ραδιενέργειας. Η ασθενής δύναμη μεταφέρεται ανάμεσα στα υλικά σωματίδια μέσω «σωματιδίων-αγγελιοφόρων» που ονομάζονται W⁺, W^- και Ζ. Στην πρώτη του φάση από το 1989 μέχρι το 1995, ο LEP παρήγαγε συγκρούσεις σε ενέργειες που απαιτούνταν για τη δημιουργία του σωματιδίου Ζ. Στη δεύτερη φάση του, γνωστή σαν LEP2 που άρχισε το 1996, ο LEP λειτουργεί σε διπλάσια ενέργεια, η οποία είναι αρκετή για την παραγωγή W⁺ και W^- σε ζεύγη, ολοκληρώνοντας έτσι τη μελέτη της ασθενούς δύναμης. Ανίχνευση εκατομμυρίων Ζ⁰ και εκατοντάδων W⁺ και W^-έδωσαν την ευκαιρία στα πειράματα του LEP να διεξάγουν εξαιρετικά ακριβείς ελέγχους του Καθιερωμένου Προτύπου σχετικά με τα σωματίδια και τις αλληλεπιδράσεις τους.